برای دیدن محتوای سایت روی دکمه دسته بندی کلیک بفرمایید
لجبازی می تواند ویژگی ای باشد که کودک شما از همان دوران کودکی از خود نشان می دهد،اما نگران نباشیدزیرا بسیاری از والدین در وضعیت مشابه شما هستند. روشی که با کودک لجباز خود رفتار می کنید تفاوت بزرگی را در نوع بزرگسالی آنها ایجاد می کند. مرحله کودک نوپا و مرحله نوجوان سخت ترین مرحله در نظر گرفته می شود. در وب سایت مام پلاس ببینید چرا کودک غرغرو،دروغگو و لجباز میشود؟ چگونه می توانید این دو را ازهم تشخیص دهید. لجبازی به معنای داشتن عزمی راسخ در انجام کاری یا اقدام به روش خاص تعریف می شود. به عنوان مثال ، اگر کودک شما برای خاتمه دادن به ناهار دلخوری راه می اندازد ، پس بزور به او غذا ندهید . در عوض ، بپرسید که چرا نمی خواهند غذا بخورند . کودکان لجباز همیشه دوست ندارند به آنها گفته شود چه کاری انجام دهند. وقتی که دقت کنید که" گزینه های زیادی" نیز مناسب نیستند. فریاد کشیدن و جیغ زدن بر سر یک کودک لجباز ،گفتگوی معمولی بین والدین و کودک را به یک مسابقه فریاد آور تبدیل می کندو باعث تشنج چند برابر میشود کودک شما ممکن است پاسخ شما یعنی فریاد زدن را به عنوان دعوت به درگیری لفظی بداند. این فقط اوضاع را بدتر می کند. برای حفظ آرامش هر آنچه لازم است را انجام دهید - مدیتیشن ، ورزش یا گوش دادن به موسیقی. در خانه موسیقی آرام یا آرامش بخش پخش کنید تا حتی فرزندانتان بتوانند گوش دهند. هر چند وقت یکبار ، موسیقی مورد علاقه فرزند خود را پخش کنید. به این ترتیب می توانید "رأی" آنها را به دست بیاورید . کودکان لجباز نسبت به نحوه برخورد دیگران با آنها بسیار حساس هستند. بنابراین مراقب لحن ، زبان بدن و واژگانی که استفاده می کنید باشید. به جای اینکه به آنها بگویید چه کاری انجام دهند ، با آنها همراه شوید. به جای جمله های "من می خواهم تو انجام دهی" از عباراتی مانند "بیایید این کار را انجام دهیم ..." از فعالیتهای سرگرم کننده استفاده کنید تا فرزندان خود را وادار به انجام کاری کنند. به عنوان مثال ، اگر می خواهید کودک لجباز شما اسباب بازی های خود را کنار بگذارد ، خودتان شروع به انجام آن کنید و از او بخواهید "کمک کننده" شما باشد. برای درک بهتر رفتار کودک لجباز خود ، سعی کنید از منظر او به وضعیت نگاه کنید. خود را به جای فرزند خود بگذارید و سعی کنید تصور کنید که کودک برای گذراندن چنین رفتاری باید چه چیزی را پشت سر بگذارد. هرچه کودک خود را بیشتر بشناسید ، بهتر می توانید با رگه های لجبازی او کنار بیایید. با کودک همدردی کنید در حالی که تسلیم خواسته های او نشده اید. می توانید ناامیدی ، عصبانیت یا ناامیدی آنها را درک کنید و در حالی که محکم هستید از آنها حمایت کنید به عنوان مثال ، اگر کودک شما تمایلی به انجام تکالیف خود ندارد ، اگر کارهای زیادی برای انجام کار وجود دارد یا اگر کودک شما قادر به تمرکز نیست ، می توانید با تقسیم تکالیف به کارهای کوچکتر که در مدت زمان کوتاهی انجام می شود ، کمک کنید. می توانید بین کارها وقفه های کوتاه ، یک یا دو دقیقه ای بگذارید تا فعالیت برای آنها کمتر شود. مواقعی پیش می آید که شما نمی دانید با کودکان لجباز برای کنترل خشم و رفتار پرخاشگرانه آنها چه باید بکنید. اما اگر بدون فکر عکس العمل نشان دهید ، ممکن است نگرشی منفی نسبت به مسئله ایجاد کرده و حتی ناخواسته رفتار منفی آنها را تقویت کنید...سعی کنید از پاداش ها به موقع استفاده کنید. و در آخر اگر چالش ها و مشکلات کودکتان از کنترل خارج شده شما را ناامید کرده است و یا اگر تمام راهکار ها و پیشنهاد های این پست را انجام داده اید و نتیجه نگرفته اید ،پیشنهاد ما مراجعه به روانشناس کودک و بررسی و ریشه یابی رفتار کودک است .
"ویژگی هایی که ممکن است کودک لجباز از خود بروز دهند. "
●آنها نیاز شدیدی به تصدیق و شنیدن دارند. بنابراین ممکن است کاری کنند که مدام به آن ها توجه کنید.
● کودکان لجباز به شدت مستقل هستند
● ناراحتی و خشم خود را بروز میدهند
● دارای ویژگی های رهبری قوی هستند
● دوست دارند کارها را با سرعت انجام دهند.
■روانشناسی کودک لجباز:
درک کودکان لجباز و شناخت ان ها اولین قدم است اما قسمت مشکل این است که تفاوت بین تصمیم و لجبازی چیست؟
لجبازی در کودکان به دلیل تأثیرات محیطی می تواند ژنتیکی یا رفتاری اکتسابی باشد برخورد با کودکان لجباز ممکن است به صبر و تلاش بیشتری نیاز داشته باشد ، زیرا شما باید الگوی رفتاری فرزند خود را با دقت مشاهده و درک کنید. چند نکته که می تواند در برخورد با کودکان لجباز کمک کند.
●1. سعی کنید گوش دهید:
ارتباط یک خیابان دو طرفه است. اگر می خواهید فرزندتان به حرف های شما گوش دهد ، باید اول به حرف های او گوش دهید. کودکان لجباز ممکن است عقاید محکمی داشته و تمایل به بحث و گفتگو داشته باشند. اگر احساس کنند که در مرکز توجه نیستند ، سرکش شوند. بیشتر اوقات ، هنگامی که کودک شما اصرار دارد کاری را انجام دهد یا انجام ندهد ، گوش دادن به او و گفتگوی آزاد درباره آنچه او را آزار می دهد مفید است .
●2. با آنها ارتباط برقرار کنید ، آنها را مجبور نکنید:
●3. به آنها گزینه هایی بدهید
به کودک چهار ساله لجباز خود می گویید که او باید ساعت 9 شب در رختخواب باشد و تنها چیزی که از او می شنوید یک صدای بلند "نه" است.
به کودک پنج ساله لجباز خود بگویید که اسباب بازی ای را که برایشان انتخاب کرده اید باید بخرد و می بینید آنها با مخالفت شدید مانع این کار می شوند.
پس ؛به فرزندان خود گزینه بدهیدو نه دستورالعمل!!!
به جای اینکه به آنها بگویید به رختخواب بروید ، از آنها بپرسید که آیا می خواهند داستان قبل از خواب کدام کتاب رل را برایشان بخوانید
فرزند شما می تواند به سرکشی ادامه دهد و بگوید ، "من به رختخواب نمی روم!". وقتی این اتفاق افتاد ، خونسرد باشید و به آنها بگویید که "خوب ، این یکی از گزینه ها نبود". می توانید همان کار را به دفعات لازم و تا حد ممکن با آرامش تکرار کنید.
وقتی ببیند که دیگر فایده ای ندارد میبینید فرزند شما تسلیم می شود.
به عنوان مثال ، درخواست از کودک خود برای انتخاب یک لباس از کمد لباس می تواند او را گیج کند. با به حداقل رساندن گزینه های دو یا سه لباس انتخاب شده توسط خود و درخواست از کودک خود می توانید از این مشکل جلوگیری کنید.●4. آرام باشید:
●5.به آنها احترام بگذارید:
فرزند شما اگر چیزی را به او تحمیل کنید احتمالاً نمی پذیرد. در اینجا چند روش وجود دارد که می توانید احترام را در روابط خود الگو قرار دهید:
○ به دنبال همکاری باشید ، در پایبندی به قوانین خانواده قاطع باشید اما اصراربیش از حد نکنید. و انعطاف پذیر باشید.
اگر چند فرزند دارین قوانین متفاوت و مناسب شرایط هر کدام وضع کنید و قوانین سازگارانه داشته باشید .
○ با آنها همدردی کنید - هرگز احساسات یا عقاید آنها را کنار نگذارید. ●6. با آنها کار کنید :
هنگامی که از رفتار شما ناراحت می شوند ، آنچه را که می دانند برای محافظت از خود انجام می دهند مثلا داد میزنند ،پرخاش می کنند ممکن است بحث وگفتگو کنند و پرخاشگری نشان دهند.
تغییر نحوه برخورد شما با کودک لجباز می تواند نحوه واکنش او به شما را تغییر دهد.
همچنین می توانید زمان فعالیت را تعیین کرده و کودک را به چالش بکشید تا اسباب بازی ها را سریعتر از آنچه می توانید کنار بگذارید. این یک ترفند است که بیشتر جواب می دهد.●7. مذاکره کنید:
گاهی لازم است با فرزندان خود مذاکره کنید. اگر می خواهید آنها به شما گوش دهند ، باید بدانید که چه عواملی آنها را از انجام این کار باز می دارد. با پرسیدن چند سوال مانند "چی تورو آزار می ده؟" شروع کنید.
"مشکلی هست؟" یا "آیا چیزی می خواهید؟"
آنها را وادار کند در این مورد صحبت کنند،بااین کار به آن ها می فهمانید که شما به خواسته های آنها احترام می گذارید و مایلید آنها را در نظر بگیرید. مذاکره لزوماً به این معنا نیست که شما همیشه در برابر خواسته های آنها تسلیم شوید.
به عنوان مثال ، ممکن است کودک شما در یک ساعت مشخص حاضر به خوابیدن نباشد. به جای اصرار ، یک ساعت خواب را که با مشورت هر دوی شما باشد ، انتخاب کنید.●8. دیدگاه کودک را درک کنید:
●9. رفتار مثبت را تقویت کنید:
■حرف اخر